Dag 3 – Lokale activiteiten; Rodeo en Egghunt

Vandaag is een dag gevuld met lokale activiteiten waar je als toerist niet zo snel zult komen. Nadat er gisteravond fikse onweersbuien over Houston trokken, is de temperatuur flink gekelderd en hebben we in de ochtend zelfs een jas nodig. Grappig, met een graad of 13 zien we hier mensen met handschoenen aan! We gaan na het ontbijt op weg naar de Houston Rodeo (www.rodeohouston.nl), een evenement dat bij Houston hoort zoals Mardi Gras bij New Orleans. Het draait hierbij om alles wat met landbouw, zoals dat in Texas bedreven wordt en dan met name vee, te maken heeft. Landbouw en veeteelt is, naast de olie- en gaswinning, erg belangrijk voor de economie.

20160319_081508 - Copy

20160319_085942 - Copy

Het evenement vindt plaats op “NRG park”, een terrein met een combinatie van meerdere gebouwen met als vergelijking de Amsterdam Arena, Ziggo Dome, Amsterdam RAI en een mega paardenwedstrijdcomplex, maar dan alles twee keer zo groot, en een flinke hoeveelheid terrein er omheen, inclusief parkeerfaciliteiten die zo uitgestrekt zijn dat je met een speciaal treintje (alsof je jezelf op Walt Disney World of ander pretpark waant) naar de ingang gebracht wordt.

20160319_090921 - Copy

20160319_091938 - Copy

20160319_092305 - Copy

20160319_092554 - Copy 20160319_093012 - Copy

20160319_093233 - Copy

Overal zie je grote pick-ups geparkeerd, volwassenen en kinderen met cowboyhoeden en -laarzen, en vooral veel blije gezichten. Het terrein is gigantisch en er zijn karretjes ingezet die je van a naar b kunnen brengen. We zien wedstrijden van schapendrijven met border collies, overal wordt uitleg gegeven over landbouw, de kinderen zien hoe kuikentjes geboren worden, mogen dieren aaien etc. etc.

20160319_093842 - Copy

25894087536_2c912635b8_k

20160319_100301 - Copy

20160319_104243

20160319_101128 - Copy

20160320_065205 - Copy

20160319_101420 - Copy

25799277352_2ee41df50c_k

20160319_102013 - Copy

25619502990_b8953f8f0c_k

20160319_102457 - Copy

20160319_102501 - Copy

25920087085_5211a896d3_k

20160319_103808 - Copy

20160319_103907 - Copy

20160319_113312 - Copy

20160319_113639 - Copy

20160319_113857_001 - Copy

20160319_113859 - Copy

In een ander gedeelte zijn wedstrijden waar het vee gevangen wordt door middel van lassowerpen. Zo gaat het hier op de Texaanse ranches ook in het echt aan toe.

20160319_120708 - Copy

20160319_120743 - Copy

20160319_121024 - Copy

Ook is er een hele hele grote kermis (carnival) waar ik de ogen uitkijk. Mensen lopen met een gigantische turkey legg als snack over de kermis, er is een kabelbaan gebouwd die over de kermis heen gaat; het is exact zoals je het ook wel eens in een film ziet. We proeven van de funnelcake, een Amerikaanse lekkernij dat je veel ziet op evenementen, festivals etc. Het lijkt qua smaak op oliebollen en voor we het weten zitten we onder de poedersuiker.

20160319_122122 - Copy

20160319_122350 - Copy

20160319_122352 - Copy

20160319_122455 - Copy

20160319_122713

20160319_122704 - Copy

Tastemaker Funnel Cake

20160319_124023 - Copy

In de middag gaan we naar Eggstravaganza, een paas/lente event dat door een van de vele lokale kerken in Sugar Land ism de gemeenschap wordt georganiseerd. Ik blijf me verbazen over de hoeveelheid kerken hier, en aan de gebouwen te zien hoeven ze ook niet te bezuinigen; inclusief kinderspeeltuinen met glijbanen vanaf bovenaan in de kerk. De kerken worden door veel mensen gezien als een plek van samenkomst als vervanging voor bv familie, die hier vaak veel verder weg woont. Het gaat er ook heel anders aan toe dan bij ons; veel laagdrempeliger over het algemeen. Er worden ook allemaal gezellige evenementen georganiseerd en dit is er een van.

Screenshot_20160320-083632

Screenshot_20160320-085649

Valerie en Lucas hebben beide een mandje want ze gaan paaseieren zoeken. Tot mijn stomme verbazing zie ik geen paasei goed verstopt achter een boom of plant, maar een afgezet stuk grasveld waar (plastic, gevuld met een verrassing) eieren op de grond worden uitgestrooid (chocolade is uiteraard met deze temperaturen niet handig). De kinderen worden ingedeeld in leeftijdscategorieën want zoals overal in Amerika viert het competitie element ook hier hoogtij. De snelste, de meeste, degene die iets bijzonders in het ei heeft, maakt niet uit…er is een winnaar. Bij sommige mensen vraag ik me af wie er nu het meest fanatiek is, de ouder of het kind, maar iedereen geniet! Er zijn mensen die complete de BBQ uitrusting hebben meegebracht en er een heel feest van maken. Kinderen kunnen op de foto, worden geschminkt, er is drinken voor een dollar, springkussens, een treintje, bekijken van politie- en brandweerauto’s, en het meeste is gratis. Wel is er dan een stand waar de kerk ook vertegenwoordigd is en uiteraard probeert of je lid wilt worden, maar hier in ieder geval heel bescheiden.

20160319_135238 - Copy

20160319_135924 - Copy

20160319_140224_001 - Copy

20160319_140346 - Copy

20160319_140658 - Copy

20160319_141953 - Copy

20160319_142119 - Copy

25291481713_a9752adfc2_k

25920184305_11e41fd97c_k

20160319_142156 - Copy

25619628770_39e5f860aa_k

20160319_142332 - Copy

20160319_142849 - Copy

20160319_142919 - Copy

20160319_144132 - Copy

Om half 6 hebben we gereserveerd bij het nummer 1 Steakhouse van Houston, Vic and Anthony’s (red RJ: 27 Zagat punten, alhoewel ik Perry ietsje beter vond) om de laatste avond hier te vieren met z’n zessen. Het ligt middenin het centrum van Houston. Crabcakes en cocktail voor ons en uiteraard een steak voor de heren. Weer overheerlijk allemaal en supergezellig.

20160319_172835_001 - Copy

20160319_173143 - Copy

vic-anthonys-steakhouse-vic-anthonys-exterior-800x600_54_990x660_201406011902

20160319_173505_001 - Copy

20160319_182207 - Copy

20160320_064903 - Copy

20160319_183724 - Copy

20160319_183747 - Copy

We rijden door een snel donker wordend Houston terug naar Sugar Land.

20160319_194011 - Copy

20160319_194249 - Copy

20160319_194945 - Copy

20160319_195008 - Copy

We gaan nog mee naar Vincent en Leonie waar de kindjes (samen met mama) een grote verrassing hebben gemaakt. RJ in zijn nopjes en ik ben nu officieel gesmolten door het zeer hoge cutegehalte van Valerie en Lucas.

20160319_201826 - Copy

Dag 2 – Plant tour en goede steaks

Rond de klok van 4 zijn we allebei wakker. Hoewel we proberen om nog even te rusten, heeft dat geen zin en we hebben dus alle tijd om rustig te douchen, wat te appen met het thuisfront en het blog te maken. Met uitzicht op het stadhuis genieten we van het ontbijt; erg goed verzorgd en een uitgebreide keuze (vooral RJ happy met zijn gevulde bordje).

20160318_073933_001

20160318_075554

We hebben vanmorgen met Vincent afgesproken op zijn werk; we krijgen een rondleiding over de plant. Dat is ongeveer 45minuten rijden vanaf ons hotel en onderweg verbazen we ons weer over wat we allemaal tegenkomen, ook het verschil in huizen en woonwijken. We komen terecht aan de andere kant van Houston, waar het een groot bedrijventerrein is met pijpen, buizen, opslag, etc

20160318_084734(0)

20160318_085341

20160318_085404

20160318_090009

20160318_090548

20160318_090540

20160318_113823

Bij het terrein zijn behoorlijke veiligheidsvoorschriften; er wordt dan ook met gevaarlijke stoffen gewerkt dus veiligheid heeft top priority. Veiligheid en enige vorm van charme gaan kennelijk niet samen en tot mijn grote schrik haalt de beveiligster van dienst een blauwe lange jas tevoorschijn in gezelschap van een felrode veiligheidshelm en het prototype van een nerdbril…..en aan haar blik te zien kom ik er met geen mogelijkheid onderuit. Ik overweeg nog even om haar het belang ervan in te laten zien. Zo’n veiligheidshelm is tenslotte funest voor mijn coupe, maar regels zijn regels.

20160318_095325

20160318_095854

20160318_100406

20160318_103545

20160318_103712

De rondleiding is erg interessant en Vincent vertelt, ondanks dat hij verantwoordelijk is voor de financiële gang van zaken hier, voluit over alle chemische processen. Behalve de wetenswaardigheden over zijn werk en de fabriek, is het ook ontzettend leuk om hem te horen vertellen over de cultuurverschillen. Bij zijn kantoor hangen bijvoorbeeld plaquettes per jaar met namen erop. Het blijkt dat het gaat om de titel “perfect attendance”; een eervolle vermelding als je als werknemer in dat jaar niet ziek bent geweest! Maar waar ik persoonlijk het meest van geniet is om te zien hoe trots Vincent zijn broer voorstelt aan zijn collega’s en hoe ontzettend blij ze zijn om elkaar te zien.

20160318_100609

20160318_103048

20160318_103057

20160318_103106

20160318_110617

20160318_110752

20160318_111009

20160318_111333

20160318_112802

Rond lunchtijd (11:00 hier op het terrein, maar volgens Vincent vrij gebruikelijk in Houston) komt er een foodtruck het terrein oprijden en hij heeft volop klandizie. Wij gaan echter op weg naar Perry’s, het nummer 3 steakhouse van Houston (red RJ: 26 Zagat punten). Aangezien we vanavond ook nog met zijn allen uit eten gaan, houd ik het bij garnalen maar tegenover me zitten de twee heren likkebaardend en grijnzend achter een grote steak. Ze zijn overduidelijk familie van elkaar 😉

20160318_121009

20160318_124710

Het is een prachtig ingerichte zaak, maar de wandversiering heeft mijn aandacht … er is nog een muur vrij in ons nieuwe huis!

20160318_132647

Heel toevallig is het steakhouse gelegen bij een gloednieuwe mall met winkelgebied erom heen. We struinen wat langs winkels, leuk aanbod hier bij Baybrook Mall en het gebied nodigt ook uit om gezellig wat te drinken of te eten; genoeg leuke zaakjes hier. We voelen de temperatuur stijgen en als we later in de auto stappen richting Walmart zien we dat het bijna 30 graden is.

20160318_134133

20160318_134341

20160318_141520

20160318_141700

20160318_142003

Bij de Walmart slaan we een voorraad peeps in, de keuze aan smaken is weer uitgebreid sinds vorig jaar. In iedere Walmart hangt ook een bord met vermiste personen, voor ons een vreemde gewaarwording om dat zomaar in een supermarkt te zien hangen.

20160318_091538

20160318_093925

20160318_154940_001

We besluiten om even terug te gaan naar het hotel om op te frissen, maar RJ mist een afslag. Nietsvermoedend kijk ik wat uit het raam naar de vele kerken die we ook hier weer passeren tot RJ zegt: ” Nou…kijk daar nou…een Dairy Queen” en twee tellen later staan we bij de drive thru. Het leven hangt aan elkaar van toevalligheden maar in die ‘gemiste’ afslag geloof ik toch niet meer.

20160318_143412

20160318_144202

20160318_151839

20160318_151855

20160318_152317

‘s Avonds hebben we met Leonie, Vincent en de kinderen afgesproken bij de Outback. Ondanks de 14oz steak van vanmiddag geniet RJ toch weer van zijn ‘kleine’ filet mignon, vooraf gegaan door de Ahi Tuna (die we delen). En ook dit smaakt hem weer geweldig. De Caesar salad met garnalen die voor mijn neus komt, krijg ik niet eens op, de cocktail daarentegen wel.

20160318_174919

20160318_174939

20160318_175530

Valerie rijdt met ons mee naar huis, terwijl Leonie, Vincent en Lucas nog een paar red velvet cupcakes halen voor bij de koffie waar we erg benieuwd naar zijn. Als oom mag je even ondeugend zijn en Valerie mag een stukje sturen voor het huis. Haar verrukte lach zegt genoeg.

20160318_190844

Voor ons de eerste kennismaking met red velvet cake, en dat smaakte geweldig !

20160318_192112

Terwijl duizenden kilometers verderop grote zus Sanne, die haar kans schoon ziet nu ik er niet ben, vindt dat er wat aan de opvoeding gedaan moet worden en Fleur (die gewoon tot haar 40e mijn kleintje blijft) voor het eerst mee neemt naar een echt concert, genieten wij van de kussen en knuffels van de echte kleintjes. Wat blijft dat heerlijk!

IMG-20160318-WA0003

IMG-20160318-WA0004

Dag 1 – De heenreis

Anderhalf jaar geleden zijn Vincent en Leonie, de broer en schoonzus van RJ, met hun twee kinderen naar Amerika vertrokken i.v.m. het werk van Vincent. Hoogste tijd dus om te gaan kijken hoe het met hun gaat. Als de ticketprijzen dan ook nog naar beneden kelderen is RJ niet meer te houden en een paar dagen Houston met zijn tweeën is een feit.

Sanne komt met Roy bij ons in huis dus alles is tot in de puntjes geregeld. We vertrekken donderdagochtend om 6 uur (vroeg …) met de trein naar Schiphol waar we om 10.00 uur zullen opstijgen. Aangezien ik toch een Ca Kloek blijf, sms ik het thuisfront zodra ze wakker zijn…maar hier zijn zij minder van gecharmeerd. Van Ian krijg ik vier woorden… Leg Die Telefoon Weg…

20160317_075316

IMG-20160317-WA0061

De afgelopen weken heb ik in het gips gezeten en daardoor ruimschoots de tijd gehad om alle afleveringen van Aircraft Investigation te kijken. Ik kan alle geïnteresseerden tot op technisch minidetail uitleggen wat er allemaal mis kan gaan. Mijn liefde voor vliegtuigen is er dus niet groter op geworden en ik entertain mijn medepassagiers met ritmisch gezucht en gepuf bij het opstijgen (en landen). Het toestel van United is gloednieuw en te mooi om waar te zijn; we hebben internet aan boord! Wat een rare gewaarwording om boven IJsland en boven de oceaan gewoon te appen en RJ zelfs te zien Facetimen op bijna 12 km hoogte. Een groot aanbod aan films doet de rest en 9,5 uur later staan we op US bodem.

20160317_100416

20160317_174959

20160317_175005

20160317_142908

20160317_141054

RJ heeft bij Alamo een midsize SUV gehuurd, maar ik weet precies wat er komen gaat. Met een optimistisch ‘even kijken wat er nog meer staat’ gaat hij in volle vaart op de grotere varianten af en stapt zonder blikken of blozen in een grote Criminal Minds auto. Hij blijkt ook nog eens van het naastgelegen verhuurbedrijf National te zijn, en ik weet zeker dat het hem nu echt niet gaat lukken. Terwijl de dame bij de slagboom met de papieren rommelt, kijk ik hardnekkig de andere kant uit, wachtend op het antwoord dat dit toch echt niet de geboekte auto is. Tot mijn stomme verbazing vraagt ze of we bij haar werkgever willen doorgeven hoe zij ons geholpen heeft, doet de slagboom open en vraagt of ik ook nog haar naamkaartje wil. Ik pers er nog “off course” uit en “we girls gotta stick together” en zo rijden we weer met een bonusauto de parkeergarage uit. Ik noem het maar Hamersmageluk…

20160317_161803

20160317_162408

Vincent is op tijd weg gegaan van zijn werk en we besluiten rechtstreeks naar Sugar Land, een plaats tegen Houston aan waar zij wonen, te rijden. Waar we in Houston verwelkomd worden door hoogbouw en veel, nee, heel veel autohandelaren langs de route, trakteert Sugar Land ons op een prachtig aanblik. Vlak voordat we de wijk inrijden, haalt heel toevallig Vincent ons in en rijdt voor ons uit de wijk in, wat een toeval. De huizen zijn allemaal groot en prachtig, de omgeving heel mooi aangelegd en het huis van Leonie en Vincent is echt geweldig (rechts langs het water) !

20160317_152743

20160317_152838

20160317_153242

20160317_160717

20160317_160748

IMG-20160317-WA0037

Omdat we er lekker op tijd zijn (het is nog maar 16:00), kunnen we mee gaan om Valerie van school te halen en vol trots laat ze alles zien terwijl Lucas als een echte gentleman de tassen van zijn grote zus draagt.

20160317_162535

20160317_163008

20160317_163330(0)

20160317_163408

20160317_163434

20160317_163852

20160317_164307

Thuis worden cadeautjes uitgepakt, toosten we samen met champagne op dit familiebezoek, zijn er lekkere hapjes geregeld door Leonie en als kers op de taart krijgen we volop knuffels en kusjes van een heel blij nichtje en neefje, heerlijk!

20160317_174813

Dan gaan we samen richting ons hotel. RJ heeft via priceline een mooie kamer geboekt bij het Marriott dat in een leuk stukje van Sugar Land ligt; volop terrasjes, winkeltjes, de ‘Town Hall’ en een grote Mall……. Ik heb zo’n vermoeden dat RJ toevallig nog wel die richting uitgaat een dezer dagen …

En hoe hij het doet weet ik echt niet, maar ondanks dat de kamer geboekt is via priceline (dus voor minder dan de helft) weet RJ ook nog toegang tot de lounge erbij te krijgen waar gratis ontbijt en nog veel meer tot onze beschikking staat.  Als ik nog met open mond in de lift sta, zie ik naast me een hele grote grijns. Mr. America is a happy man 😉

20160317_185443

20160317_195910