Dag 12 – Time to say goodbye

Na een heerlijke nachtrust neem ik de tijd om de koffers her in te richten, de packing cubes worden aan het werk gezet en zeker bij de kant van Fleur is dat nu al geen overbodige luxe. Ik leg dan ook meteen de kofferregels uit in de hoop dat het niet binnen 2 dagen één grote rommel wordt …. we zullen zien of het werkt …

We ontbijten, en wat een keuze weer, er is zelfs verse honing uit een raat!! Verse, gezonde sapjes, fruit, te veel om op te noemen.

RJ vindt nog even tijd om naar de driving range te gaan van de Waldorf Astoria golfclub, om daar nog even wat balletjes te slaan. Heeft hij toch zijn outfit niet voor niets meegenomen 😉 !

Veel te snel naar ons zin is het tijd om naar het vliegveld te gaan waar we afscheid nemen van Sanne en Ian. De zonnebril blijft daarna heel lang op, ongeacht hoe bewolkt het is …

Terwijl wij aan onze roadtrip beginnen, barst het onweer los en rijden we richting het noorden. Daan en Fleur hebben de auto weer in hun bezit genomen en zitten cq liggen riant.

We hebben een hele playlist en in de auto, zeker hier in de USA, waan ik me onbespied en durf ik, zoals Daan het verwoordt, akelig mezelf te zijn. Dit houdt in dat we keihard meezingen, ik mijn autodansjes erbij doe en RJ ondanks dat nog steeds van me houdt.

We passeren de grens met Georgia en rijden na een tijdje Savannah in. Meteen zien we de beroemde eiken met het spaanse mos die naar elkaar toe reiken over de straten heen, wat een prachtig gezicht.

Onze Airbnb voor 1 nacht ziet er schattig uit en is schoon en al snel nemen we een Uber richting de Savannah River Street. We gaan op zoek naar the Southern charm en vinden die absoluut!

Waar staat de wificode in ? Hier in dit boek ? Wifi code ? Ahhhhhh wifi, wat heb ik jou gemist …

We vinden een plaatselijk restaurant waarvoor je de lift naar de 4e verdieping moet pakken. Het meisje dat ons de weg wijst, vraagt opeens aan Daan: “What team are you in ?”. Terwijl wij nog wat glazig staan te kijken, heeft Daan het meteen door: Pokemon Go!! Hij speelt het hier in de USA vanwege de aparte pokemon die je bij ons niet krijgt en in no time ontstaat er een geanimeerd gesprek en zijn ze vrienden in het spel.

Het restaurant, Vic’s on the River, ziet er mooi uit met uitzicht over de rivier en er speelt een pianist. We eten er heerlijk; voor Amerikaanse begrippen duurt het kennelijk wat lang en zonder dat we iets hoeven doen, krijgen we na afloop een gratis glas madeira, hawaiian coffee en de kids krijgen wat lekkers to go mee; service staat hoog in het vandaal en ons hoor je niet klagen!

De River Street is in het donker een gezellige buurt met lichtjes, leuke zaakjes, en een radarboot die echt vaart ; we zijn benieuwd naar de rest van de stad morgen !

16 antwoorden op “Dag 12 – Time to say goodbye”

  1. Goede start van de dag met zo’n uitgebreid ontbijt, heerlijk!
    En dan komt het moment dat de oudste kids terug gaan naar Nederland, nooit leuk natuurlijk, je wilt ze er ook bij houden,maar ja, deze week hebben jullie in de pocket met elkaar!
    Op naar het Zuiden, ziet er mooi uit allemaal, veel’plezier.

  2. Wat hebben jullie een allerschattigst huisje! Ik ben benieuwd hoe Savannah is! Veel plezier vandaag! ?

  3. Oh, Caroline, moest nu al afscheid nrmen van 2 van jouw kuikens? Dan heb je recht op een zonnebril en eigen muziek, logisch. Wat een heerlijk gebied is het zuiden van de Westkant toch. Lekker granny-style (met wifi). Ik houd er van! Veel plezier daar.

  4. Lekker luxe ontbijt om de dag mee te beginnen, ziet er goed ui!
    En dan is het zover, twee van je kids weer naar huis, zo gek maar dan komen toch die waterlanders ? zo herkenbaar.
    Gelukkig gelijk aan de mooie roadtrip begonnen. Wat schitterend daar, dat wordt gewoon verder gaan met genieten! Misschien nog een tochtje met de raderboot op het programma? Ziet er ook heel nostalgisch uit?

  5. Zo leuk die titels van je blogs! Verzin jij ze of hebben jullie het daar met zn allen over? En…suggestie…take it easy van The Eagles past ook mooi in dit rijtje. Savannen is zo sfeervol! Jullie foto’s stralen dat helemaal uit.

    1. Silvia, de titels bedenk ik inderdaad. Ik was er mee begonnen en toen werd het een beetje een sport om elke dag een toepasselijk nummer te vinden?.

  6. Wat een leuke Airbnb. Savannah is trouwens ook erg mooi.
    Wij zijn daar een paar jaar geleden ook geweest, maar 1 nacht. Dat vonden wij achteraf te kort omdat er zoveel leuks te zien is.
    Heel veel plezier.

  7. Wat een raar gevoel moet dat zijn geweest op de luchthaven, de helft van je kroost gaat gewoon weer terug naar huis, wat zal het stil zijn geweest in de auto, op wat gesnotter en snif van jou kant natuurlijk! 😉
    Jullie huisje is echt super knus en wat een heerlijk sfeertje hangt daar zeg!

  8. Ooohh dat afscheid Caroline …pfffff .
    Geweldig is Savannah …..geniet lekker daar !!

  9. Ik snap die zonnebril hoor. Toch niet leuk als je er twee gedag moet zeggen. Ik hoop dat de dansjes je in de auto weer hebben opgevrolijkt. De eerste beelden van Savannah zien er al goed uit. Benieuwd naar het vervolg.

  10. Kan me voorstellen dat het moeilijk was om afscheid te nemen van Sanne en Ian, maar fijn dat ze erbij waren.
    Veel plezier in Savannah.

  11. Hoezo zou RJ niet van je houden als je in de auto een hele show voor hem opvoert met geweldige 80’s nummers. En Daan kan maar beter “Beat it” wanneer hij zegt “je akelige zelf zijn” pfffffffff, na jouw afscheid ochtend mag hij maar blij zijn dat je alles op alles zet om die dag nog eens van je zonnebril af te komen. “Girls just wanna have fun” and Wanna dance with somebody”

  12. Helaas zijn Sanne en Ian weer naar huis, moeilijk moment na een heerlijke week met zn allen. De mooie herinneringen blijven. Leuk de reis en wat een foto’s, echt genieten voor de thuisblijvers.

    Gr. Ronald.

  13. Helemaal te begrijpen dat de zonnebril nodig was. Na zo’n heerlijke week is het moeilijk afscheid nemen. Maar de herinneringen blijven ook al zijn ze naar huis.
    Wat een leuke Airbnb hebben jullie gevonden. Savannah ziet er prachtig uit, ben benieuwd wat jullie allemaal gaan zien.

  14. En toen waren er nog maar vier…….ik voel nattigheid! Maar wat een geweldige week hebben jullie gehad met zijn zessen in dat mooie huis. Dan is het leven uit de koffer wat jullie nu te wachten staat, wel even wat anders. Gelukkig staan daar de gezellige play-list in de auto, de heerlijke aardbeien en de onbegrensde service in hotels en restaurants dan weer tegenover. Het komt vast goed met jullie!

Reacties zijn gesloten.